"Σαν επιθυμία για ελευθερία από φωνές χρόνια νεκρές
Σαν κραυγή από απελπισία, μα ζώντας στις σκιές"
My prisonic fairytale, that no one knows, a well kept secret for a soul so lost as much beautiful..This prison keeps rotting my wings but no system can border my mind...
Beware as the fairytale continues, for it has no bitter end...

Saturday, September 22, 2007


Σκέφτηκα πως, αυτά που θέλω να γράψω, δεν έχουν θέση πλέον εδώ.
Άλλωστε όταν χτίζεις σε κάτι παλιό, ασχολείσαι ακόμα με το παρελθόν.
Έτσι θα μεταφερθώ σε νέο blog...
Ηere it is then:

Tuesday, September 11, 2007


"In the game of life, we live and die
it's a one-way street, we gotta make it out alive
and never let them drag us down..."
Και να'μαι πάλι εδώ...
Μετά τον πάτο λένε... μόνο ανεβαίνεις!
Γιαυτό και δεν άντεξα... να μην αλλάξω.
Γιατί η εσωτερική αλλαγή είναι που έχει σημασία...
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες του διαστήματος που πέρασε.
Καλώς σας (ξανά) βρήκα λοιπόν!