"Σαν επιθυμία για ελευθερία από φωνές χρόνια νεκρές
Σαν κραυγή από απελπισία, μα ζώντας στις σκιές"
My prisonic fairytale, that no one knows, a well kept secret for a soul so lost as much beautiful..This prison keeps rotting my wings but no system can border my mind...
Beware as the fairytale continues, for it has no bitter end...

Tuesday, June 12, 2007


Πάντα υπάρχουν οι καλές στιγμές και οι κακές. Ξεκινάω έτσι γιατί είναι η ουσία, και σε κάθετι που σχεδιάζουμε υπολογίζουμε πάντα πως μπορεί τα πράγματα να μην πάνε και όπως θέλουμε...

Τι γίνεται όμως όταν αυτό είναι δεδομένο; Και μάλιστα όταν άτομα που σ'αγαπάνε σε εμποδίζουν συνεχώς άθελά τους (ή και ηθελημένα μερικές φορές). Πως μπορείς να αποκόψεις τον ομφάλιο λώρο και να πας μπροστά όταν άλλοι μπαίνουν στη ζωή σου;

Δίλλημα που δύσκολα ξεπερνιέται, ειδικά όταν τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.

Λένε πως πραγματικοί ηγέτες ήταν αυτοί που έβλεπαν μπροστά και έπρατταν πολλές φορές ενάντια στη θέληση του ίδιου του λαού τους.

Μήπως ήρθε η ώρα να ηγηθώ της ζωής μου;
Να κρίνω; Και τελικά να κριθώ;

Γιατί η αποκοπή συνεπάγεται και μοναξιά...
Τι διαλέγουμε λοιπόν;;;

11 comments:

trying escape the truth said...

Δύσκολη η απόφαση αλλά νομίζω ότι η μοναξιά όταν επιλέγεται είναι πολύ καλύτερη από την μοναξιά που επιβάλλεται μαζί με τα όποια εμπόδια σου βάζουν κάποιοι ηθελημένα. Θα είσαι μόνος αλλά δεν θα έχεις αυταπάτες πως έχεις ανθρώπους δίπλα σου, που απλά σου βάζουν τρικλοποδιές.
Είναι και η μοναξιά δύσκολη αλλά το χουμε πει κάποτε βγαίνει και σε καλό (εκτός αν βγει κανένα εγχειρίδιο: Πώς να μην ανακατεύονται άλλοι στη ζωή σας; Πρώτη θα μαι που θα το αγοράσω!)
ΥΓ: Αξιζε η αναμονη!

mc said...

Σκέψου απλά ότι ακόμα και με κάποιον δίπλα σου πάλι νιώθεις μόνος.

drunksoul said...

Για να πιάσεις ψάρι πρέπει να βρέξεις κώλο, λένε... Το θέμα είναι αν θέλεις πραγματικά να προχωρήσεις.Αν ναι, μην λογαριάζεις τίποτα...

Dannossiel said...

θα συμφωνήσω με τον drunksoul...κι εγώ όμως δύσκολα αποκόβομαι...
προτιμώ να μένω πίσω παρά ν αφήνω πίσω...

Dannossiel said...

παρεμπιπτόντως σ απάντησα για τους HIM.θέλω τη γνώμη σου αφού διαβάσεις τι σου έγραψα...

vampiria said...

Ο drunksoul έχει δίκιο καλό μου! Απλώς πρέπει να επιλέγεις συνειδητά! Αν κρίνεις, θα κριθείς, αρκεί να ξέρεις ακριβώς τους λόγους για τους οποίους επέλεξες να το κάνεις! Κύριος του εαυτού σου δε μπορεί να είναι κανείς άλλος - μόνο εσύ! Και αυτό σημαίνει ότι έχεις όλη την ευθύνη! Δεν ξεγράφεις κανέναν αλλά κάνεις τις επιλογές σου! Δείξτους αυτό που νιώθεις, αυτό που θέλεις και αν θέλουν τόσο να απομακρυνθούν θα αποφασίσεις (εσύ πάλι και μόνο) τι θα επιλέξεις!

Φιλιά πολλά

Zelot said...

Πείτε το δειλία, πείτε το άποψη ή όπως θέλετε, αλλά πολλές φορές το άγνωστο με φοβίζει. Είναι δύσκολο να χτίσεις από την αρχή κάποια πράγματα, από τη στιγμή κιόλας που δεν μπορώ να μετρήσω φίλους και "φίλους". Τουλάχιστον οι εχθροί φαίνονται ποιοί είναι...
Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας και για τις συμβουλές. Το θέμα αυτό το σκέφτομαι καιρό...

Talisker said...

Zelot ..σ' αυτη τη ζωη...ερχόμαστε μόνοι και φευγουμε μόνοι...
Η μοναξια μας είναι ο εαυτος μας απο την αλλη πλευρα του καθρεφτη...
Κανακευσε τον εαυτο σου και θα τα πηγαινεις καλα μαζι της..ετσι θα διαλεγεις εσενα αντι να σε διαλεγουν οι αλλοι..επειδη φοβουνται τη μοναξια τους.

Στα πολυπλοκα δε..μετα το αρχικο μπλοκαρισμα εκεινη θα ειναι το καταφυγιο σου..για ανασυγκροτηση και καταγραφη.

Πολεμος η ζωη.."ειναι πιο ευκολα να κλαις παρα να ζεις" γι αυτο γινε ηγετης του εαυτου σου ..και ζησε οπως θες ..!
Φιλικα!

GhostHunter said...

Λες και εισαι στο μυαλό μου...

Δυστυχώς δεν έχω απάντηση.
Τα ίδια ερωτηματικά βλέπω ολόγυρα μου...
Φυσάω φυσάω και δεν φεύγουν.

?????????????????

the dagger said...

Συμφωνώ με drunksoul. "Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία"... Την αλλαγή δεν την αφήνεις να σε καβαλήσει, την καβαλάς εσύ! Και πάλι, όμως, δεν πιστεύω ότι μένει, κανείς, τελείως μόνος του. Πάντα υπάρχουν τα ένα ή δύο ξεχωριστά πρόσωπα, τα οποία, όσο και να διαφωνούν με τις επιλογές μας, είναι εκεί. Δεν είναι οι ευκαιριακοί, αλλά αυτοί που μας θέλουν δυνατούς, να στέκουμε γερά στα πόδια μας. Και συνήθως, δεν μας παρατάνε μόλις κάνουμε κάτι με το οποίο δε συμφωνούν, απλά, είτε καμαρώνουν την πρόοδό μας, είτε μας βοηθούν να ξανανέβουμε στο άλογο...

trying escape the truth said...

Ίσως να υπάρχει και ενδιάμεση λύση να μην αποκοπείς αλλά να μην αφήνεις κανέναν άλλον να κάνει κουμάντο στη δική σου ζωή αλλά και αυτό δύσκολο είναι, δεν ξέρω γιατί και εγώ αυτές τις απορίες έχω ...