"A storm is coming my dear. A strong one, just for us...
Straight to us, warning us. For the worse and for no joy.
Let us pray. Just be silent and the storm will pass...
And no one will notice what we've been through.
Let's pray. For this fortress will never fall...
Can you feel the rain onto your face?"







"Είναι ήσυχα εδώ. Όσο ακούω της βροχής τη μουσική...
Είναι που γνωρίζω ότι είμαι ακόμα δυνατός.
Κανείς δε το νιώθει πλέον πόσο δυνατή είναι...
Μα πως να νιώσουν τη βροχή μες στον τυφώνα;
Εγώ χαμογελούσα, για να μην προσέξουν...
Διχάζοντας μυαλό και σώμα, είμαι σ'απάνεμο.
Είναι απέραντη αυτή η γη, δε συμφωνείς;
Να που κοπάζει η βροχή..."









"Τέλειωσέ; ή μήπως ήρθε το τέλος;
Όχι είναι μονάχα οι τελευταίες στάλες...
Η εκπνοή και η υπόσχεση πως θα ξανάρθει.
Ακόμα κανείς δεν πρόσεξε! Περίεργο ε;
Μα ποιός νίκησε τελικά;
Τουλάχιστον είμαστε ζωντανοί και οι δύο...
Συνέχισε να χαμογελάς, μην καταλάβουν.
Και στο τέλος σου χρωστάω ένα φιλί..."

"Look what we've done...

Look the beauty that was hidden beneath the rainy landscape!

It's worth after all...

To fight to the last gasp. To fear and to live again!

Like a fairytale...

With no princesses and monsters. Aren't you glad?!"