"Followed by desire and ambition...Day after day, my blood run in rivers.And there was no light today or tomorrow, for I was alone and you were already defeated, dead..."

Ανατριχιάζω και μόνο στη σκέψη που μέρες τώρα τριγυρνώ χωρίς σκοπό στους δρόμους αυτής της πόλης. Σέρνοντας ένα κορμί που δε βοηθάει πια.

Μόνο ανάγκες έχει...

Είναι σκοτάδι γύρω και τα μάτια μου δυό φλόγες ξένες που κοιτούν τη γύρω πλάση να οργιάζει, μέσα απ'τις φιλοδοξίες και την άγνωστη κατάρα που δέρνει αυτό τον κόσμο.

Κανείς δεν ξέρει...Ή ίσως ξέρει; Ίσως να ξέρει και να ξεχνά, ή να ξεχνά για να μην ξέρει άλλο πια...Μας δικάζουν χωρίς πια αφορμή, γιατί εμείς δεν ξεχνούμε τι θα πει πόνος, συναίσθημα, ύπαρξη...

Τι θα πεί πόνος;;;Πόνος θα πει να τριγυρνάς χωρίς σκοπό μ'ένα κορμί όλο ανάγκες...

Άραγε αυτό πως το ξεχνάει κανείς;